Öğrendim…

 Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum. Ağladım. Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. Karanlığı gördüm, korktum. Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi… Ağladım. Yaşamayı öğrendim. Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu; aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim. Zamanı öğrendim. … Okumaya devam et

Başlı başına bir dünyadır aşk. Ya tam ortasındasındır, merkezinde, ya da dışındasındır, hasretinde…

 Elif Şafak’ın kitabı ‘Aşk’ı okumadıysanız, mutlaka alıp, okumanızı öneririm. Elif Şafak, Mevlana ile Şems’in aşkından yola çıkarak sufiliğin geçtiği yolları akıcı bir roman üslubu ile bizlere aktarıyor ve her öykünün sonunda, irdelediği aşkın bir kuralını bizlere madde madde sunuyor. İşte kitabın … Okumaya devam et

Üzülme, Dert Etme Can!

 Üzülme!.. Dert etme can!.. Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan… Ne mutlu sana! Elinde olmayanları söyleme bana… Elinde olanlardan bahset can! Üzülme!… Geceler hep kimsesiz mi geçecek? Gidenler dönmeyecek mi? Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede Veya bir bahar … Okumaya devam et